พระพิมพ์พระพรหมพิมพ์ใหญ่
นี้แบ่งออกได้เป็น 2 แบบพิมพ์
คือ พิมพ์ไม่มีขอบและแบบพิมพ์มีขอบ
แบบพิมพ์ไม่มีขอบนั้น เป็นแบบพิมพ์ที่คุณโอภาส ประพิศพงษ์พานิช (โกโอ่ง) เป็นผู้แกะแบบพิมพ์ด้วยหินสบู่ในปี พ.ศ. 2517 เป็นรูปพระพรหมแปดกร นั่งห้อยบาทบนฐาน เหนือเศียรพระพรหม คือ ซุ้มโค้งครอบองค์พระพุทธ ซึ่งจะโย้เอียงไปทางด้านขวาขององค์พระ เมื่อแกะแบบพิมพ์เสร็จแล้ว ได้นำมาถวายหลวงปู่ เพื่อใช้เป็นแบบพิมพ์ในการสร้างพระเนื้อผงพุทธคุณผสมปูน หลวงปู่ดู่ใช้แบบพิมพ์นี้ทำการสร้างพระอยู่ระยะหนึ่ง
หลังจากนั้นหลวงปู่ได้ปรับปรุงแบบพิมพ์ให้มีความสวยงามยิ่งขึ้น โดยทำกรอบทั้งสี่ด้านด้วยพลาสติกเลี่ยมพระ จึงทำให้เกิดแบบพิมพ์พระพรหมพิมพ์ใหญ่ (ซุ้มโย้) แบบมีกรอบขึ้นอีกพิมพ์หนึ่งพระพิมพ์พระพรหมพิมพ์ใหญ่นี้หลวงปู่ดู่ได้นำแบบพิมพ์มาสร้างเป็นพระผงพุทธคุณผสมปูน นับแต่ปี พ.ศ. 2517 เรื่อยมาอีกหลายปี ดังนั้น ลักษณะของเนื้อหามวลสารและส่วนผสมต่างๆในองค์พระจึงมีความแตกต่างกันไปในหลายลักษณะ